เราทุกคนต้องการ “โอกาส” โดยเฉพาะโอกาสทาง “การศึกษา”  มีเด็กจำนวนนับแสนคนที่เลิกเรียนกลางคันในแต่ละปีสาเหตุหลักมาจากความ “ยากจน” ซึ่งมีเด็กกลุ่มเสี่ยงมากถึง 4.8 ล้านคนสุดท้าย “ความเหลื่อมล้ำ” จึงเกิดขึ้น

การเป็น “เด็กหลังห้อง” ไม่ได้เป็นเครื่องชี้วัดว่าจะไม่ประสบความสำเร็จ เพราะองค์ประกอบที่สำคัญ ก็คือเด็กต้องรู้จักตัวเอง รู้ว่ามีความถนัดและชอบอะไร

เด็กไทยทุกคนควรได้รับการศึกษาที่มีคุณภาพเท่าเทียมกัน แต่การจะแก้ปัญหานี้ได้จำเป็นต้องได้รับความร่วมมือจากทุกฝ่าย รวมถึงการเข้ามามีส่วนร่วมของคนรุ่นใหม่ ที่มีศักยภาพ เพื่อทำหน้าที่ “ผู้นำการเปลี่ยนแปลง”

การศึกษามีคุณค่า และเทคโนโลยีจะมีบทบาทมากในอนาคต ซึ่งช่วยพัฒนาการศึกษาให้ดีขึ้น ส่วนผลกระทบ คือ เด็กทุกคน ต้องได้รับการศึกษาและต้องกระจายไปทั่วถึง ทั้งในเมืองและต่างจังหวัด

เด็กไทยส่วนใหญ่เรียนหนัก แต่กลับไม่รู้ว่าตัวเองอยากเป็นอะไรยิ่งเป็นเด็กที่มาจากครอบครัวที่มีฐานะยากจน ยิ่งไม่มีแรงค้นหาตัวเอง..ขาดตัวช่วยจัดการความฝันอย่างหนัก !